عجب صبری خدا دارد
عجب صبری خدا دارد ، اگر من جای او بودم!!
همان اول که اول ظلم رامی دیدم از مخلوق بی وجدان ، جهان را با همه زیبایی
و زشتی به روی یکدگر ویرانه می کردم.
عجب صبری خدا دارد، اگر من جای او بودم!!
که در همسایه چندین گرسنه چند بزمی گرم عیش ونوش می دیدم، نخستین
نعره مستانه را خاموش آندم برلب پیمانه میکردم.
عجب صبری خدا دارد، اگر من جای او بودم!!
که می دیدم یکی عریان ولرزان، دیگری پوشیده از صد جامه رنگین، زمین و
آسمان را واژگون، مستانه می کردم.
عجب صبری خدا دارد، اگر من جای او بودم!!
نه طاعت می پذیرفتم، نه گوش از بهر استغفار این بیدادگرها تیز کرده، پاره پاره
در کف زاهد نمایان سجه صد دانه می کردم.
عجب صبری خدا دارد، اگر من جای او بودم!!
برای خاطر تنها یکی مجنون صحراگرد بی سامان، هزاران لیلی ناز آفرین را کوبه
کو آواره و دیوانه می کردم.
عجب صبری خدا دارد، اگر من جای او بودم!!
به گرد شمع سوزان دل عشاق سرگردان، سراپای وجود بی وفا معشوق را
پروانه می کردم.
عجب صبری خدا دارد، اگر من جای او بودم!!
به عرش کبریایی، با همه صبر خدایی، تا که می دیدم عزیز نابجایی، ناز بر یک
ناروا گردیده ، خواری می فروشد، گردش این چرخ را وارونه بی صبرانه می کردم.
عجب صبری خدا دارد، اگر من جای او بودم!!
که می دیدم، مشوش عارف وعامی، زبرق فتنه این علم عالم سوز مردم کش،
به جزاندیشه عشق وفا ،معدوم هر فکری در این دنیای پر افسانه می کردم.
عجب صبری خدا دارد، چرا من جای او باشم!!
همین بهتر که او خود جای خود بنشسته و تاب تمام زشتکاری های این مخلوق
را دارد، و گرنه من به جای او چو بودم! یک نفس کی عادلانه سازشی با جاهل و
فرزانه می کردم.
عجب صبری خدا دارد!!!
عجب صبری خدا دارد!!!
نظرات شما عزیزان:
تبادل
لینک هوشمند
آمار
وب سایت:
